Dlaczego wierzę?
Mało wiedzy oddala od Boga. Dużo wiedzy sprowadza do Niego z powrotem.
/ Ludwik Pasteur
Fizyka a wiara. Wykład prof. Krzysztofa Meissnera
*********
**********
Niespokojne jest serce człowieka, dopóki nie spocznie w Bogu.
/św. Augustyn/
Św. Tomasz z Akwinu w swoim wczesnym dziele "O Bycie i Istocie" przedstawia dowód na istnienie Boga będący najprawdopodobniej źródłem późniejszych pięciu dróg do poznania Boga. Dowód ten rzuca światło na kilka kluczowych aspektów rozumowania prowadzącego do poznania Stwórcy.
Warto zadawać sobie pytania o sens życia: dokąd zmierzam i czy do tego celu podążam właściwą drogą? Brytyjski pisarz G. K. Chesterton napisał: „Człowiek zawsze gubił drogę do swojego celu. Teraz zgubił adres”.
Człowiek? Jestem człowiekiem, gdyż posiadam nieśmiertelną duszę. Duszę otrzymałem od Pana Boga, stanowi Jego własność; na czas życia tu na ziemi została mi niejako użyczona. I czy ktoś to przyjmuje do wiadomości, czy też tę prawdę odrzuca, dusza po jego śmierci powróci do swego wszechmogącego Boskiego Właściciela. To jest ten adres, o którym wspomina Chesterton.
Będziemy musieli odpowiedzieć, co zrobiliśmy z naszą duszą, w jakim stanie ją zwracamy. Reklamacji nie będzie, ale dopóki żyjemy, możemy wszystko zmienić. Możemy być jak kwiat, który swoją koronę zawsze zwraca ku słońcu. Pan Bóg dał nam duszę i obdarował nas rozumem i wolą, abyśmy przy pomocy tych władz duchowych tu na ziemi poznali Go, pokochali, służyli Mu, pełnili Jego wolę i w ten sposób zasłużyli na wieczne i prawdziwe szczęście, gdy skończy się krótkie trwanie na ziemi. I to jest jedyny prawdziwy cel naszego życia. Do tego niebiańskiego celu prowadzi wyłącznie stroma ścieżka, pełna niebezpieczeństw, trudności i wyrzeczeń. To droga krzyża, którą wskazał nam nasz Zbawiciel. Powiedział: „Jam jest drogą, prawdą i życiem”, a kiedy indziej: „Beze mnie uczynić nic nie możecie”. Dlatego Pan Jezus Chrystus na zawsze pozostał na ziemi i ustanowił sakramenty. To nasza zbroja, a zarazem wyłączne źródło łask, niezbędnych do utrzymania się na tej stromej ścieżce.
* * *
Rosyjski filozof Mikołaj Bierdiajew konstatuje: „Człowiek, który odrzuca Boga, traktuje siebie i pozwala traktować jak zwierzę człekokształtne”. I dalej: „Tam, gdzie nie ma Boga, nie ma i człowieka” (Nowe średniowiecze). Może dlatego już jesteśmy przez rządzących tym światem traktowani jak zwierzęta bezrozumne? Nie chcę siebie traktować jak zwierzę człekokształtne. Jedyny ratunek to powrót do Pana Boga i jedynej prawdziwej religii, w której objawił swoją wolę, tj. do ortodoksji rzymsko-katolickiej, co znajduje swój wyraz w poznaniu i ukochaniu Mszy św. w klasycznym rycie rzymskim, Mszy św. wszech czasów (łacińskiej), tzw Trydenckiej (Tridentiny).
Prócz duszy i Boga, wszystko minie na ziemi: szczęście i niedole /Adam Mickiewicz/
